Παντρεύεται το παιδί σας και νέοι ρόλοι μπαίνουν στη ζωή του: σύζυγος, γαμπρός ή νύφη, γονιός. Και για σας, τους γονείς του ζευγαριού, είναι μια καινούργια αρχή: γίνεστε πεθερικά, συμπεθέρια, παππούς/γιαγιά.
Νέοι ρόλοι χωρίς εγχειρίδιο χρήσης! Ο καθένας προσπαθεί, μέσα από το πρίσμα της προσωπικότητάς του και των προκαταλήψεών του, να εφαρμόσει ό,τι έχει δει και ακούσει μέχρι τώρα.
Σύμφωνα με το βιβλίο «Γονείς και παιδιά» (π.Φιλόθεος Φάρος-π.Σταύρος Κοφινάς, εκδόσεις Αρμός):
«Υπάρχουν τρεις περίοδοι στη ζωή ενός ζευγαριού, κατά τις οποίες οι σχέσεις με τους γονείς παρουσιάζουν δυσκολίες, χρειάζονται κατάλληλη αντιμετώπιση και ορισμένες προσαρμογές:
- Η πρώτη είναι τα πρώτα χρόνια του γάμου, όταν το νέο ζευγάρι προσπαθεί να γίνει ανεξάρτητο από τις γονικές οικογένειες.
- Η δεύτερη είναι, όταν το ζευγάρι αποκτήσει παιδιά.
- Η τρίτη είναι, όταν οι γονείς αρχίζουν να γερνούν και είναι συχνά ανίκανοι να φροντίσουν τους εαυτούς τους εξαιτίας κάποιας αρρώστιας.»
Ας δούμε πώς μπορείτε να προσεγγίσετε πιο αποτελεσματικά το νέο σας ρόλο ως πεθερός/πεθερά:
Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός
Είναι σημαντικό να γίνει μια καλή αρχή ξεκινώντας τη νέα σχέση:
- με θετικά συναισθήματα και καλή διάθεση,
- με εγκράτεια και διερευνητική ματιά. Δώστε χρόνο στον εαυτό σας να γνωρίσετε το σύντροφο του παιδιού σας και σ΄εκείνον να γνωρίσει εσάς.
Δεν παντρεύεστε εσείς, αλλά το παιδί σας!
Εσείς κάνατε στη ζωή σας τη δική σας επιλογή συντρόφου, καλή ή κακή. Ήρθε η ώρα να επιλέξει το παιδί σας τον δικό του σύντροφο σύμφωνα με τα προσωπικά του κριτήρια και ανάγκες. Ενδεχομένως να προβληματίζεστε για τις επιλογές του, αλλά οφείλετε να τις σεβαστείτε. Σημασία έχει τι τύπος ανθρώπου ταιριάζει πραγματικά στο παιδί σας, ακόμα κι αν αυτός ο τύπος δεν ταιριάζει σε σας.
Καινούργιοι ρόλοι για όλους
Ξεκινήστε τη νέα σχέση με την εξής κατανόηση: όσο άπειροι είστε εσείς στον καινούργιο σας ρόλο, τόσο άπειρος/η είναι και ο γαμπρός ή η νύφη σας. Επομένως, κανείς δεν έχει το «αλάθητο» και προσπαθούμε να συγχωρούμε τόσο τον εαυτό μας όσο και τον άλλον.
Για να είμαστε και απόλυτα δίκαιοι, εσείς υπήρξατε στη θέση του γαμπρού/νύφης στον δικό σας γάμο. Κι αυτή η εμπειρία θα πρέπει να σας βοηθάει να κατανοείτε συμπεριφορές.
Είστε έτοιμοι να αλλάξετε «θέση» στη ζωή του παιδιού σας;
Το παιδί σας, πια, δημιουργεί τη δική του «φωλιά» και οικογένεια. Αυτό σηματοδοτεί και αλλαγή της δικής σας θέσης στη ζωή του:
- από δω και πέρα θα μοιράζεται τους προβληματισμούς του και τις βαθύτερες σκέψεις του με τον/τη σύζυγό του και λιγότερο με σας,
- δε θα έχετε πια πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή του, αλλά υποστηρικτικό,
- σταδιακά το παιδί σας μπορεί, μέσα από τη νέα του συμβίωση, να αλλάξει και συνήθειες. Για παράδειγμα, μπορεί να αρχίσει να προτιμάει το φαγητό του μαγειρεμένο με διαφορετικό τρόπο από ό,τι το έτρωγε στο πατρικό του σπίτι.
Προσπαθήστε να είστε πιο ελαστικοί με τις οικογενειακές παραδόσεις
Εσείς, ως ζευγάρι, ίσως συνηθίζατε κάθε Κυριακή να τρώτε με τους γονείς σας ή τα πεθερικά σας. Μπορεί το Πάσχα και τα Χριστούγεννα να τα περνούσατε μαζί τους και να το απολαμβάνατε ή και όχι. Απαλλάξτε τα παιδιά σας από τέτοια στερεότυπα και δώστε τους χρόνο και χώρο να κάνουν και διαφορετικά σχέδια, που δεν σας συμπεριλαμβάνουν (μια εκδρομή μόνοι τους, ένα εορταστικό γεύμα με φίλους). Δεν πρόκειται να σας βγάλουν από τη ζωή τους. Κάνετε τις συνευρέσεις σας πιο ουσιαστικές και λιγότερο τυπικές.
Μην ανταγωνίζεστε και μην κάνετε υποδείξεις
Μην προσπαθείτε να ανταγωνιστείτε τον γαμπρό σας ή τη νύφη σας. Είναι άδικο και για τις δυο πλευρές. Εξάλλου ο καθένας σας έχει τη δική του αξία και τη δική του θέση στην καρδιά του παιδιού σας.
Καλό είναι να προσέχετε πότε μιλάτε και πότε σιωπάτε (μια αρχή που διευκολύνει όλες τις διαπροσωπικές σχέσεις, όχι μόνο τη συγκεκριμένη). Αποφύγετε να κάνετε υποδείξεις στο ζευγάρι, ειδικά όταν έχουν ήδη πάρει τις αποφάσεις τους και δεν έχουν ζητήσει τη γνώμη σας.
Πώς θα σας αποκαλεί;
Στο ξεκίνημα της νέας αυτής σχέσης «βραχνάς» αποτελεί πάντα για τον γαμπρό ή τη νύφη ο τρόπος που θα προσφωνήσουν τα πεθερικά τους. Στο παρελθόν τα πράγματα ήταν πιο εύκολα. Η επιλογή ήταν μόνο μία: μπαμπά ή μαμά (χωρίς, βέβαια, αυτό να συνοδεύεται πάντα και από μια καλή σχέση)!
Τώρα, όμως; Θα σας μιλούν στον ενικό ή στον πληθυντικό; Θα σας αποκαλούν «μαμά» ή «μπαμπά»; Μήπως «πεθερέ» ή «πεθερά»; Ή μήπως θα σας φωνάζουν με το μικρό σας όνομα; Μπορεί, βέβαια, και να αποφεύγουν κάθε προσφώνηση επιδιώκοντας την βλεματική επαφή , προκειμένου να σας απευθύνουν τον λόγο.
Ας σας προσφωνούν όπως νιώθουν εκείνοι πιο άνετα. Ούτως ή άλλως, δεν είναι αυτό που θα επηρεάσει την ποιότητα της σχέσης σας.
Βάλτε τα όριά σας
«Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους» (συγγενείς, συντρόφους, γονείς…). Επικοινωνήστε τα «θέλω» σας και τα «δε θέλω» σας στο ζευγάρι. Μιλήστε ξεκάθαρα. Προτρέψτε τους να μιλήσουν κι εκείνοι ξεκάθαρα. Έτσι θα οριοθετήσετε καλύτερα τη σχέση σας και την ανάμειξη του ενός στη ζωή του άλλου και θα μειώσετε τον κίνδυνο παρεξηγήσεων και παρερμηνεύσεων.
Ο Έρμαν Έσσε στο βιβλίο του «Ωριμάζοντας γινόμαστε όλο και πιο νέοι» σημειώνει το εξής: [blockquote author=”” link=”” target=”_blank”]Το πάθος είναι όμορφο πράγμα και στους νέους συχνά ταιριάζει υπέροχα. Για τους ηλικιωμένους είναι πιο κατάλληλο το χιούμορ, το χαμόγελο, το να μην παίρνουν τα πράγματα στα σοβαρά, η μετατροπή του κόσμου σε εικόνα, η παρατήρηση…[/blockquote].
Photo: All smiles by Quinn Dombrowski is licensed under CC BY-SA 2.0